قدمت یابی مواجهه اشعه کیهانی (CRE) و لومینسانس (تابناکی) نوری تحریک شده (OSL) برای انحراف تجمعی سطوح مخروط افکنه برای به دست آوردن نرخ لغزش بلندمدت منطقه گسل Anar انجام شده است. در دو محل، مقایسه بین دوره های OSL به دست آمده در آخرین رسوبات قرار گرفته در طول دوره های آبرفت گذاری مخروطی و مواجهه پیدایش اولیه سنگریزه های رها شده روی سطح قبل از شکاف و انحراف راستگرد بعدی آن، میراث قابل توجه و CRE متغیر را نشان می دهد. ترکیب بالا برنده های انحراف با قدمت یابی CRE و OSL، نشان دهنده لغزش های گسل جنوبی Anar در نرخ حداقل ۰٫۸ mm yr−۱، کمی سریع تر از نرخ قبلی تخمین زده شده است، با فرض اینکه برشی که بالا برنده ها را خلق نمود، با شروع هولوسن هم تاریخ شد (ka 2 ± ۱۲). آخرین برش منطقه ای در منطقه Anar با شروع قسمت پر باران اولیه-میانه هولوسن (۶–۱۰٫۵ ka) نسبتاً هم تاریخ به نظر می رسد که در منطقه همسایه شمالی عمان نشان داده شده است.

۱۰Be cosmic ray exposure (CRE) and optically stimulated luminescence (OSL) dating of cumulative offset of alluvial fan surfaces have been performed to derive the long-term sliprate of the Anar fault. At two sites, the comparison between OSL ages obtained within the latest sediments emplaced during the aggradation of the fan and cosmogenic exposure ages of the pebbles abandoned on the surface before its incision and subsequent dextral offset indicates a significant and variable CRE inheritance. Combining offset risers with CRE and OSL dating implies the southern Anar fault slips at a minimum rate of 0.8 mm yr−۱, a little faster than formerly estimated by assuming the incision, which created the risers, was coeval with the onset of the Holocene (12 ± ۲ ka). The latest regional incision in the Anar area appears rather coeval with the onset of the early-middle Holocene pluvial episode (6–۱۰٫۵ ka) evidenced in the neighbouring region of Northern Oman.