استفاده تشخیصی از اضافه باز در اختلالات اسید باز

Diagnostic Use of Base Excess in Acid–Base Disorders

مجله NEJM

سال ۲۰۱۸

چکیده

تقریبا ۱۰۰ سال است که پزشکان سعی در ارزیابی اختلالات اسید باز دارند و مکانیسم های مربوطه را شناسایی کردند. برنامه های بسیاری برای توصیف اختلالات اسید باز معرفی شده اند. سه روش معمول برای اندازه گیری این اختلالات، شامل روش فیزیولوژیکی بر پایه برهمکنش اسید باز کلیوی و ریه ، رویکرد فیزیکوشیمیایی (همچنین روش استوارت نامیده می شود)، بر اساس یون های قوی و تغییرات مرتبط با pH در یون های ضعیف مانند آلبومین و فسفر؛ و روش افزایش باز که برمبنای اندازه گیری تغییرات در وضعیت متابولیک اسید باز که قبلا به وسیله گاز خون فراهم شده است ، می باشد. اضافه باز استاندارد یکی از گسترده ترین نشانگرهای پیش آگهی مورد مطالعه برای ارزیابی بیماران مبتلا به تروما در محیط مراقبت های حاد است. گرچه اضافه باز استاندارد به طور گسترده از طریق اغلب دستگاههای آنالایزر گاز خونی تجاری فراهم شده است ، بسیاری از پزشکان از ارتباط آن ها و نحوه استفاده از این نشانگر مطلع نیستند. این مقاله مروری، ارزش اضافه باز استاندارد را مورد بحث قرار می دهد و شامل موارد مختلفی است که نشان دهنده مزایای استفاده از روش اضافه باز در عمل بالینی است.

Abstract
For almost 100 years, clinicians have been trying to assess acid– base disturbances accurately and to unravel the mechanisms involved.1,2 Many schemes have been introduced to describe acid–base disorders. The three most commonly used methods of quantifying these disorders are the physiological approach, based on the renal and lung acid–base interaction3 ; the physicochemical approach (also called the Stewart method), based on strong ions and pH-related changes in weak ions such as albumin and phosphorus4,5; and the base-excess approach, based on quantification of the change in metabolic acid– base status as provided by the blood gas machine.6-12 Standard base excess is one of the most extensively studied prognostic markers used to evaluate patients with trauma in the acute care setting.6 Although standard base excess is provided worldwide by most commercial blood gas analyzers,6,9-12 many physicians are unaware of its relevance and how to make use of this marker. This review discusses the value of standard base excess and includes several case vignettes that show the benefit of the base-excess approach in clinical practice.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه آماده ورد