ما مدلی را توسعه می‌دهیم که ماهیت‌های متمایز تعاملات بین محافظه‌کاری شرطی و غیرشرطی را به تصویر می‌کشد. تحت محافظه‌کاری غیرشرطی، ارزش دفتری دارایی‌های خالص، با توجه به جنبه‌های از پیش تعیین شده‌ی فرایند حسابداری، کمتر از حد بیان می‌شود. تحت محافظه‌کاری شرطی، ارزش دفتری، تحت شرایط به قدر کافی منفی، نوشته می‌شود اما نه تحت شرایط مطلوب. مشخصات درامد فراهم شده توسط مدل، فرضیه‌هایی را در این باره حاصل می‌کند که محافظه‌کاری غیرشرطی و سایر فاکتورها چگونه محافظه‌کاری شرطی را به انحصار در می‌آورند و بنابراین روی واکنش نامتقارن درامدها نسبت به بازده‌های سهام مثبت و منفی، هم جاری و هم با تاخیر، تاثیر می‌گذارند همانطور که توسط باسو (۱۹۹۵، «محافظه‌کاری و به موقع بودن متقارن درامدها»، پایان نامه‌ی دکترا، دانشگاه روچستر؛ ۱۹۹۷، اصل محافظه‌کاری و به موقع بودن متقارن درامدها»، مجله‌ی حسابداری و اقتصاد ۲۴، ۳۷-۳) مستندسازی شده است.

We develop a model that captures the distinct natures of and interactions between conditional and unconditional conservatism. Under unconditional conservatism, the book value of net assets is understated due to predetermined aspects of the accounting process. Under conditional conservatism, book value is written down under sufficiently adverse circumstances, but not up under favorable circumstances. The specification of earnings provided by the model yields hypotheses about how unconditional conservatism and other factors preempt conditional conservatism and so affect the asymmetric response of earnings to positive and negative share returns, both current and lagged, documented by Basu (1995, ‘‘Conservatism and the Asymmetric Timeliness of Earnings.’’ Ph.D. dissertation, University of Rochester’; ۱۹۹۷, ‘‘The Conservatism P