رابطه بین سطوح هورمون تحریک کننده فولیکول در ابتدای چرخه قاعدگی انسان، طول فاز فولیکولی و استروژن های دفع شده: مطالعه آزاد

Relationship between Follicle-Stimulating Hormone Levels at the Beginning of the Human Menstrual Cycle, Length of the Follicular Phase and Excreted Estrogens: The FREEDOM Study

مجله  Oxford Journals

سال ۲۰۰۴

چکیده

اگرچه سن پیری باروری به طور جداگانه با افزایش FSH و فاز فولیکولار کوتاهتر (FP) ارتباط دارد، ارتباط مستقیم بین هر دو پارامتر مورد بررسی قرار نگرفته است. همچنین اثرات دقیق افزایش FSH بر تولید استروژن هنوز مشخص نشده است.

یک پایگاه بزرگ داده از غلظت روزانه ی موجود در ادرار از FSH، LH و استروژن ۳ ـ گلوکورونید(E1G)، از ۳۷ زنی که به طور منظم قاعده می شدند( به طور متوسط ۱۱ سیکل در هر بیمار) استفاده شد. سطح FSH اولیه (iFSH) به عنوان مقدار متوسط d 1-5 محاسبه شد. از دست رفتن روزانه ی E1G (ETO) بوسیله ی الگوریتم تعیین شد، و به همین ترتیب، FP به دو بخش زودهنگام (D 1 تا ETO) و دیر هنگام (ETO_1 to LH peak) تقسیم می شود. ماکسیمم FP و مجموع E1G محاسبه شد.

افراد با توجه به میانگین iFSH به سه دسته تقسیم شدند (<5,>5 to 10, and>10 IU/liter). کاهش تدریجی در طول مدت FP با افزایش دسته وجود داشت:

(۱۵٫۲ _ ۳٫۸, ۱۴٫۱ _ ۳٫۶, and 13 _ 2.6 d, respectively; P < 0.0001). اثر مشابهی در FP اولیه اتفاق افتاد؛ در مقابل FP ثانویه بدون تاثیر بود. هیچ افزایش ثابتی در E1G با پیشرفت طبقه بندی iFSH دیده نشد. به هر حال، زنان با میانگین LH اولیه بالاتر از IU/liter 6 دارای افزایش ماکسیمم معنی دار و قابل ملاحظه و متحدی در E1G بوده اند.

طول FP به طور موازی با افزایش iFSH با یک اثر انتخابی در FP اولیه کاهش می یابد. افزایش FSH بر E1G تاثیر نمی گذارد؛ به هر حال، افزایش سطح LH اولیه، به E1G بالاتر بستگی دارد.

Abstract

Although reproductive aging has been separately related to elevated FSH and shorter follicular phase (FP), the direct association between both parameters has not been investigated. Also, the exact effects of increased FSH on estrogen production are yet to be established. A large database of daily urinary concentrations of FSH, LH, and estrone 3-glucuronide (E1G) from 37 regularly menstruating women (median 11 cycles per patient) was used. Initial FSH levels (iFSH) were estimated as the mean value of d 1–۵٫ The day of E1G take-off (ETO) was determined by an algorithm, and accordingly, the FP was divided into early (d 1 to ETO) and late (ETO
۱ to LH peak). FP maximum and integrated E1G were calculated. Subjects were distributed according to their mean iFSH into three categories (<5, >5 to 10, and >10 IU/liter). There was a gradual decrease in FP length with increasing category (15.2 3.8, 14.1 3.6, and 13 2.6 d, respectively; P < 0.0001). A similar effect occurred in early FP (7.5 4, 6.4 3.7, and 5.4 2.7; P < 0.0001); in contrast, late FP was unaffected (7.7 2.1, 7.7 2.1, and 7.6 2.4; P 0.86). No consistent increase in E1G was found with advancing iFSH category; however, women with mean initial LH higher than 6 IU/liter had significantly elevated maximum (P < 0.0001) and integrated (P 0.002) E1G. FP length decreases in parallel with increasing iFSH, with a selective effect on the early FP. Increased FSH does not affect E1G; however, elevated initial LH level was related to higher E1G. (J Clin Endocrinol Metab 89: 3270–۳۲۷۵, ۲۰۰۴)

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه آماده ورد